Kendimi her şeyden soyutladığım/zorunda kaldığım o çok yoğun çalışma dönemlerini içindeyken sevmiyorum. Bittiğindeyse garip bir boşluğa düşüyorum. Her seferinde daha fazla. Okul yüzünden hayat başka her şeye olan hevesimi, ilgilenemedigim oranda azaltıyor mu artık bilemiyorum, ama bunu hiç sevmiyorum.
Biraz da hayattan beklentilerimin azalmasıyla ilgili belki. 20 yaş fazla mı erken havlu atmak için? Savaşacak bir şey göremiyorsa?. Muhtemelen geçici bir dönem ama çok yoğun düşünmek istemediğim kesin. Yazdım ve attım içimden, bir süreliğine nadasa bıraktım ruhumu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder